Z dzisiejszego spaceru przynieśliśmy gałązki bazi, to już niepodważany znak, że Wielkanoc coraz bliżej. Haftowanymi jajeczkami rozpoczęłam oficjalnie produkcję wielkanocnych dekoracji. Teraz chciałabym Was zachęcić do zrobienia króliczka z origami. Jego wykonanie zajmie 5 minut, a trzeciego zrobimy już w 3 minuty:) Możemy zaangażować pociechy do pomocy, każda para rąk się przyda:)

Potrzebujemy:

- papier w rozmiarze 15x15 cm, można kupić gotowy albo tak, jak ja przyciąć zwykłą kartkę A4 do wymaganego rozmiaru,

- klej może być magic, ale też możemy użyć kleju na gorąco,

- małe pompony do ogonka króliczka.

Instrukcja jak zrobić króliczka z origami tutaj.

Z króliczków możemy zrobić girlandę, wtedy przez każdego trzeba przewlec sznurek. Świetnie będą wyglądały zawieszone na gałązkach forsycji, albo położone na rzeżusze. Wielkanocnemu wiankowi również dodadzą uroku.

Dajcie znać czy spróbujecie swoich sił?:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Weekend poza pracowitą sobotą upłynął bardzo przyjemnie. W niedzielę zabrałam się za ozdobienie wiklinowego wianka. Wykorzystałam do tego płatki kwiatów, korale i nici.

Kilka płatków ułożyłam na kształt kwiatka. Płatki na środku zszyłam ze sobą a ostatnim pociągnięciem igły wszyłam koralika.

Klejem na gorąco przykleiłam kwiatki do wianka. Turkusowa kokarda nadała świeżości. Aby był bardziej wielkanocny dołożyłam kilka plastikowych jajeczek. Ostatnim elementem były przepiórcze piórka :)

Wianek wielkanocny do zdjęć pozuje na komodzie, docelowo zawiśnie w oknie:)

Wianek to nie jedyny wiosenny akcent w mieszkaniu, zasłony wymieniłam na te we wzór anemonów. W oknie nie mogło zabraknąć ptaszków. Uszyłam je już jakiś czas temu i nadal mi się nie znudziły.

Nie zabrakło ich też na parapecie, pod kloszem skryła się kura.

Za oknem widać treliaż. W zeszłym roku służył jako tło dla roślin i sam w sobie był ozdobą burej ściany. Zastanawiam czy czegoś na nim nie zawiesić, wszak sezon balkonowy się zbliża! Może małe doniczki z ziołami?

Pozdrawiam radośnie wszystkich moich Gości! :)

Udekorowałam troszkę mieszkanie na święta. Pomimo, że wyjeżdżamy to nie mogłam się powstrzymać. Korzystałam głównie z tego, co sama zrobiłam lub miałam z zeszłych lat.

Szydełkowe kurki to dzieło mamy, dumnie stoją bialusieńkie i wykrochmalone. Do papierniczego poszłam po klej, a wyszłam z mchem chrobotkiem. Jak go zobaczyłam od razu oczy się zaświeciły, a jak usłyszałam jego nazwę to się uśmiechnęłam. Chrobotek... :)

Lalkę tildę uszyłam kilka lat temu i tak jest ze mną do dziś. Szyłam ją ręcznie, wymyśliłam, że brzeg sukienki wykończę koralikami. Igła z nitką poszła w ruch, jak teraz na to patrzę... miałam cierpliwość ;)

Zajączki origami przycupnęły przy wydmuszkach.

Uwielbiam tę parkę kurczaków. Udało mi się znaleźć odpowiednią doniczkę dla nich, nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Różowa i w kropeczki... :)

W jaskrach mogłabym mieć obsadzony cały ogród, są pełne uroku i można dowolnie przebierać w kolorach. Też je lubicie?

Styropianowe jajka pomalowałam na biało, po wyschnięciu przykleiłam przepiórcze piórka.

W wazonie powstało drzewko wielkanocne. Są zielone listki, bazie i jajka- materiałowe i haftowane.

I na tym się kończą wielkanocne dekoracje:)

Jakie macie plany na Święta?

Przyglądałam się sukulentom na blogach, w czasopismach. Owszem ciekawie wyglądały zwłaszcza w kompozycjach z kilku gatunków. Jednak kaktusy zawsze były dla mnie numerem 1 :) Pierwszego kaktusa dostałam od babci. Byłam wtedy małą dziewczynką. Roślina, której nie można dotknąć bo cała najeżona jest kolcami. Byłam nim zachwycona! Tak zostało do dziś:)

Znacie to uczucie, kiedy idziecie w zupełnie innym celu a tu nagle przebłysk?  Przecież niedaleko jest świetne miejsce. No musicie tam pójść i koniec! Tak było u mnie w zeszłym tygodniu. Spotkanie umówione na 14.00, a mi o 13.45 przypomniało się, że tu niedaleko jest kwiaciarnia Kwiaty i Miut. Szybka kalkulacja, przecież nic się nie stanie jak się chwilkę spóźnię :)

Wpadłam, dostałam oczopląsu. Ile tam jest dobrodziejstw?! Rzuciły mi się w oczy one... sukulenty. Było ich więcej, wybrałam trzy. Idąc z nimi na spotkanie wiedziałam, do jakiej doniczki je wsadzę, w jakiej kolejności i gdzie postawię. To moje pierwsze sukulenty.

Sukulenty w uprawie niczym się nie różnią od kaktusów. Wszak kaktusy są sukulentami. Większość gatunków wymaga słonecznego miejsca, choć znajdą się takie, co lubią rosnąć w półcieniu. Sukulenty należą do mniej wymagających roślin doniczkowych. Znoszą obfite podlewanie jak i długie okresy suszy, wszystko zależy od gatunku. Pamiętajmy, że sukulenty lepiej podlewać rzadko lub bardzo rzadko. W swoich grubych liściach magazynują wodę, która wystarcza im na dłuższy czas.

Do sadzenia sukulentów używamy ziemi żyznej i przepuszczalnej. Na dno donicy wsypujemy drenaż składający się z piasku lub żwiru oraz keramzyt. Wielkość doniczki dostosowujemy do systemu korzeniowego rośliny. Sukulenty o korzeniach długich i skupionych sadzimy do doniczek wysokich i wąskich. Sukulenty o korzeniach rozłożystych płasko i szeroko do doniczek w kształcie misek.

Sukulenty dołączyły do kaktusowego ogródka. Rośliny ustawione razem obok siebie rosną szybciej. Sukulentów nie powinno się sadzić do jednej donicy razem z kaktusami. Każde z nich wymaga innego okresu spoczynku. Zimą kaktusy przenosimy do chłodniejszego pomieszczenia, a sukulenty wolą zostać w cieplejszym.

Wolicie kaktusy czy sukulenty? Macie jakiegoś w mieszkaniu?

Przesyłam słoneczne pozdrowienia!

Butelki chemiczne przyciągały uwagę na lekcjach chemii, buteleczki apteczne przy każdej wizycie w aptece. Stoją zwykle na najwyższej półce, niedostępne, unikalne i piękne. Ich urok tkwi w kształtach i kolorach. Małe czy duże wzbudzały chęć ich posiadania:) Pierwsze dwie wyszperałam na starociach. Wracałam do domu z takim uśmiechem na twarzy jakbym, co najmniej wygrała w totka;)

Kolekcja – jak są już dwie to taka mała ;) powiększyła się o cylindry…

Zasuszyłam dawno temu jaskry, wiedziałam że jeszcze będzie ich czas:) Do drugiego cylindra włożyłam kocanki suchołuski.  

Jestem ciekawa, co byście wsadziły do takiego cylindra?

Pięknego weekendu! :)))

Kaktusowa para po wielu wędrówkach znalazła swoje miejsce. Bardzo się cieszę, że historia ich miłości podbiła Wasze serca:) Zamieszkali na parapecie, będzie im się dobrze rosło. Pozostałe kaktusy nie mają powodów do narzekań. Jeden nawet wypuścił łodygę z liśćmi.

Pomimo ostatnich letnich dni, jesień czuć w powietrzu. Z balkonu przyniosłam latarenkę, dołożyłam świecznik i szklany klosz. Z ostatniej wizyty w sklepie z dekoracjami mieszczącym się na poznańskiej Wildzie przyniosłam grzybki.

Nie wiem czy wspominałam, ale kolekcjonujemy dziadki do orzechów. Ostatnim nabytkiem jest dziadek muchomorek z fabryki Erzgebirge Expertic. Zakochałam się w jego czapeczce. Uwielbiam wszystkie dziadki do orzechów jakie mamy, ale ten ma dodatkowo koszyczek z grzybkami!

Jesienny parapet uzupełniła dynia baby boo. Udało mi się zdobyć ich kilka, także jeszcze pojawią się na blogu :)

A jak wygląda Wasz jesienny parapet?

Pozdrawiam cieplutko w piątkowy wieczór :)

Oby weekend był ciepły i słoneczny. Chciałabym jeszcze pojeździć rowerami, a może pojawiły się już grzyby w lesie?

Pompony z tiulu w pokoiku dziecka wyglądają przeuroczo, słodko i nadają bajkowego charakteru. Kiedy w zeszłym tygodniu szliśmy na urodzinki do młodej damy, pompony z tiulu były oczywistym dodatkiem. Nie spodziewałam się, że na zrobienie jednego pompona można zużyć kilka sztuk rolek 9m tiulu. A jednak można, wtedy pompony są jak miękka puchowa kulka. Piękne!

Pierwszy tutorial z owijaniem tiulu wokół książki widziałam w programie Dorota was urządzi, wydał się banalnie prosty.  Na you tube znaleźć można instrukcję wykonania pompona z wyciętego kółka. Podobno pompony z kółka są bardziej kształtne. Na swoje pompony nie zużyłam wiele tiulu. Tylko różowy zrobiony jest z dwóch rolek, reszta z jednej. Zauważyłam, że ułożenie pompona zależy od naciągnięcia tiulu przy owijaniu. Pierwszego pompona nawijałam luźno i dlatego wyszedł bardzo niesforny. Przy miętowym bardziej naciągałam tiul, dzięki czemu jest pełniejszy.

Jak zrobić pompona z tiulu?

Potrzebujesz:

• kilka rolek tiulu. 1 rolka tiulu 15cm szer.x9m dł.
• tekturkę
• wstążki, nożyczki

Czas wykonania ok. 10-15 minut.

1. Wytnij z tekturki koło o średnicy odpowiadającej wielkości pompona. Moje są odrysowane z talerzy
2. Wycięte koło zegnij na pół i wytnij na środku mniejsze koło
3. Zrób nacięcie w miejscu zgięcia, ok. 1 cm
4. Włóż w nacięcie kilku centymetrowy kawałek wstążki
5. Od zewnętrznej części zacznij owijać tiul, owijaj równomiernie
6. Kiedy skończy się pierwsza rolka, zacznij owijać drugą, trzecią w zależności, jaki chcesz uzyskać pompon
7. Pompon związujemy za pomocą wcześniej włożonej wstążki
8. Tniemy ostrymi nożyczkami tiul wzdłuż złożenia obu części tekturki
9. Formujemy w dłoniach pompon, jeśli coś odstaje to przycinamy

Pompony można zrobić nie tylko z tiulu, z bibuły czy flizeliny wyglądają równie ciekawie.

Jak tak robiłam pompony przeszło mi przez myśl, że sprawdzą się jako dekoracja sali weselnej albo rekwizyt do sesji ślubnej czy narzeczeńskiej :) Dopasowane kolorystycznie i w różnej wielkości stworzą niepowatrzalny klimat.

Pompony z tiulu nie były jedynym prezentem handmade dla młodej damy. Pomysł na tablicę zaczerpnęłam od Sandry z bloga Wydekoruj. Młoda dama to artystyczna dusza. Wiedziałam, że tablica inspiracji przyda jej się a dodatkowo będzie gadżetem do kącika twórczej pracy. Celowo nie przypięłam zbyt wielu drobiazgów, sama będzie wiedziała jak ją zapełnić.

Tablica inspiracji może być zrobiona w dowolnej tematyce. Możemy wypełnić ją wyciętymi z gazet inspiracjami, zdjęciami z podróży czy zbiorem ulubionych cytatów.

Jak zrobić tablicę inspiracji?   

Potrzebujesz:

• Podobrazie malarskie, moje ma wymiary 20x30 cm
• Zszywacz tapicerski lub klej
• Pikówkę bawełnianą lub inny miękki i puchowy materiał
• Tkaninę na przód tablicy
• Tasiemki rypsowe
• Dodatki dekoracyjne
• Nożyczki

Wykonanie:

Podobrazie układasz na pikówce i wycinasz odpowiednią wielkość zostawiając 2-3 cm zapasu na każdej stronie.

Do ramy podobrazia przyszywasz zapas pikówki.

Podobrazie z przyszytą pikówką układasz na materiale. Materiał trzeba naciągnąć, aby nie było nierówności.

Materiał przyszywasz do ramy estetycznie go wykańczając na tzw. zakładki.

Tasiemki rypsowe układamy w dowolny sposób, naciągamy je a następnie końcówki tasiemek przyszywamy do ramy podobrazia.

Po przypięciu tasiemek zabieramy się do dekorowania :)

Moje tablice inspiracji są na pinterest ale na fizyczną mam od dawna miejsce na biurku ;) Tylko… ciężko zdecydować się na tematykę ;)

Dajcie znać czy tego typu tablice Wam się podobają!

Ściskam!

Mała biała dyńka baby boo, co w niej niezwykłego? Gości w wielu ogrodach, domach, jest bohaterką jesiennych aranżacji.

Szukałam baby boo na targowiskach, na próżno. Jeden pan stwiedził, że białych dyń nie ma, a jeszcze małe? Co pani wymyśliła? Może chodzi o patisony? Nie, nie o patisony ;) Tak było prawie przy każdym stoisku.

Dzięki Anitko za namiary na DynioweLove i za pomysł z kawą :)

Kurier przyniósł kartonik z baby boo. Nieśmiało otworzyłam i... wystarczyło ją wziąć w dłonie aby poczuć, jej niezwykłość. Mały albinos wśród dyń.

Pierwsza dynia baby boo powędrowała na parapet, druga na kawę, a kolejne zobaczycie wkrótce :)

Do słoika po kiszonych ogórkach wsypałam trochę ziaren kawy, włożyłam baby boo. Aby było troszkę tajemniczo i romantycznie skrawek papieru w nutki zawinęłam w rulonik. Ziarna kawy bardzo szybko uwoliniły swój aromat. To bardzo przyjemna dla oka i węchu dekoracja :)

Chodzę po mieszkaniu, przestawiam, kombinuję... taka mała dyńka, a ile zamieszania wprowadziła :) 

Czy Wam też podobają się baby boo?

Meble i parasol wynieśliśmy do piwnicy. Na balkonie zostały tylko donice z roślinami. Krzaki pomidorów i papryki nadal owocują, jestem ciekawa czy zdążą dojrzeć zanim przyjdą przymrozki. Na balkonie kwitną tylko pelargonie i surfinie. Donicę z wrzosami przeniosłam na wprost drzwi balkonowych. Dołączyła do nich papryka i nocnik z komarzycą.

Baby boo wpasowały się w klimat wrzosowego kosza. Jack be Little są nieco większe i cięższe od baby boo, ich intensywny pomarańczowy kolor nawiązuje do zbliżającego się Halloween.

Każdego ranka stoje przy oknie z filiżanką kawy i spoglądam na mój mały ogródeczek.

Zastanawiam sie jak urozmaicić balkon zimą, aby nie był szary i bury. Macie jakieś pomysły?

Jaką rolę pełni poduszka na kanapie? Oczywiście bardzo ważną :) Oprócz tego, że dekoracyjną to jeszcze służy do podpierania ciała podczas oglądania, do relaksu przy czytaniu. W kilka minut potrafi odmienić wnętrze, ocieplić i nadać zupełnie inny charakter.

Czy poduszka może sprawić, że przekonamy się do motywu, którego wcześniej nie braliśmy pod uwagę?

Na motyw zwierzęcy na poduszkach spoglądałam, dotykałam i nie miałam potrzeby ich posiadania do momentu… aż w Pepco spojrzał się na mnie jelonek. Tak mnie zahipnotyzował, że wyszłam z nim. Doskonale wiedziałam, że do niczego nie będzie mi pasował. Gdzie on się odnajdzie w kwiatach i chevronie? W ich towarzystwie wyglądał jakby się z choinki urwał. Potrzebna była zmiana poszewek oraz towarzystwo drugiego zwierzaka. Sowa z H&M Home okazała się idealną towarzyszką. Teraz napatrzeć się nie mogę na te dwie pary oczu. Pokój dzienny zrobił się lżejszy, gotowy na jesienne wieczory. Jeszcze swetrowych poduch mi brakuje ;)

Pochwalę się koszem uratowanym od zniszczenia. Ciężki, metalowy i solidny kosz z dwiema rączkami. W swojej surowej postaci podoba mi się najbardziej. Pomieści trzy poduchy, a nawet i cztery jak się dobrze upchnie;)

Co o nim myślicie? Pomalowałybyście go?

Miłej reszty weekendu!

Spacer po lesie, kiedy czuć zapach mokrych liści, nasączonego wczorajszym deszczem mchu. Pękające od ciężaru gałązki, szum drzew, stukot dzięcioła, odgłosy innych grzybiarzy i wreszcie świeże powietrze. To zafundowaliśmy sobie na niedzielne przedpołudnie.

Wybraliśmy się pierwszy raz w tym roku na grzybobranie. Wiedziałam, że na spektakularne zbiory nie ma co liczyć. W lesie jest mokro, ale noce są zimne. Grzybów jest bardzo mało.

Marzyłam o grzybkach w śmietanie przegryzanych chlebem ze świeżo posiekaną pietruszką. To mój smak dzieciństwa, to smak, za którym tęsknie zawsze jesienią. Łudziłam się, że może jakimś cudem natrafimy na miejsce gdzie będzie wysyp grzybów, ładnych zdrowych. Nic z tego… Nasz tegoroczny bilans to prawie dwie godziny spaceru po lesie i raptem 20 dag podgrzybków. Grzybków w śmietanie z chlebem nie będzie. Powędrują do polędwiczek w sosie na jutrzejszy obiad.

Z lasu przywiozłam kilka szyszek, powędrowały do donicy z thują. Z liści dębu pomyślę czy zrobić łańcuch czy może wbić je do donicy z wrzosami, aby rozweseliły nieco balkon.

Kiedy mieszkałam z rodzicami na wsi do lasu mieliśmy kilka kroków. W mieście można spacerować po parku i udawać, że ma się namiastkę lasu. Ale to zupełnie inna bajka...

Wróciliśmy zadowoleni i dotlenieni. Niedługo powtórka :)

Lubicie zbierać grzyby? Z kim chodziliście na grzybobranie w dzieciństwie?  

Udanego tygodnia!

Jesień rozgościła się niemal w każdym zakątku domu. Nie zabrakło "mobilnych dekoracji" na wiklinowej tacy. W tym roku mam ogromny niedosyt kasztanów. Ostatnie zebrane kasztany powędrowały do szklanego naczynia. Mam wrażenie, że wszystko co pod szkłem nabiera wyjątkowego charakteru. Do towarzystwa rozkoszne baby boo, zeszłoroczne szyszki i świeżo zerwana gałązka jarzębiny.

Przyznam się, że już nieśmiało przywołuję świateczne myśli ;)  W sklepach powoli pojawiają się czekoladowe Mikołaje i szmaciane Gwiazdorki ;) a do Świąt jeszcze sporo czasu ;) Zastanawiam się nad dekoracjami. A jak u Was? Może kupiłyście już pierwszą bombkę?

W łazience koszyczki na drobiazgi zawsze się przydadzą. Miałam dwa, które wcześniej stały w szafce. Pomyślałam, ze spróbuje je przemalować na biało. Użyłam farby kredowej Annie Sloan. Położyłam pędzelkiem jedną warstwę niezbyt dokładnie. Po wyschnięciu efekt już mi się podobał. Chciałam zobaczyć jak będą wyglądały obszyte tkaniną, przyłożyłam materiał w szaro-białe paseczki i bez użycia maszyny obszyłam nim koszyczki. Jak materiał się zabrudzi rozetnę szwy i uszyję maszyną nową wyściółkę. Dodam jeszcze jakiś sznureczek czy wstążeczkę i będzie idealnie :)  

Wyglądają lepiej?

Na koniec małe pytanie:))) Może wiecie co to za odmiana dyni?

Przyjemnego weekendu:))))

Bohaterem dzisiejszego wpisu będzie wiszący młynek do kawy. Zobaczyłam te „modele” pierwszy raz na jarmarku w Gdańsku. Szalenie mi się spodobały. Były duże i małe, białe i kolorowe, bardziej i mniej wzorzyste. Każdy był wyjątkowy. Moja siostra lubuje się w przedmiotach z duszą, dlatego od razu pomyślałam, że będzie trafionym prezentem. Byłam przekonana, że jeszcze takiego młynka nie widziała. Zaskoczyła mnie druga siostra, kiedy jej pokazałam, co mam dla naszej siostry na imieninowy prezent uśmiechnęła się i powiedziała, że podobny młynek wisi u niej w szopce. Kiedyś, kiedyś jej teściowa mieliła w nim pieprz ;) Poszłam, zobaczyłam i nadziwić się nie mogłam, że go wcześniej nie widziałam ;)

Młynek kupiłam od Pana handlującego starociami, rozebrałam na części pierwsze umyłam i złożyłam z powrotem. Oczywiście sprawdziłam czy działa :) Zmieliłam ziarna kawy, przesypałam do kawiarki i czekałam aż powstanie aromatyczny napój. 

Ceramiczny wiszący młynek oprócz tego, że mieli ziarna kawy o dowolnej grubości, pięknie prezentuje się w kuchni. Można dobrać wzór pasujący do sielskiego klimatu jak i nowoczesnego. Siostra wędruje z nim po kuchni i szuka najlepszego punktu. Będzie nie tylko dekorował ścianę, ale i mielił ziarna na świeżo zaparzaną kawę. Lubię dawać prezenty :)

Lubicie młynki do kawy? Może kolekcjonujecie?

Miłego popołudnia Kochani :*

W wakacje zaczęłam wyszywać lawendę. Jak było ciepło i przyjemnie to wyszywałam na balkonie podjadając sernikotoffi z malinami. Z końcem lata hafciki poszły na bok, dopiero niedawno do nich wróciłam. W domu najlepiej wyszywa mi się oglądając ulubiony serial a ostatnio na tapecie są Pokojówki z Beverly Hills ;) Serial tak mnie wciągnął, że po kilku dniach hafciki były gotowe. Z wyszytych wzorków uszyłam woreczki z lawendą.

Pierwsze woreczki z lawendą jakie wyszyłam są TUTAJ a pierwszy hafcik z lawendą TUTAJ

Lubicie poniedziałki? Ja tak :)))

Lubię puszki, kolorowe z ładnymi motywami.  Przechowuję w nich różne rzeczy ciastka, kawę, herbatę, wstążki, kredki. Są miłą dla oka dekoracją. Puszkę z motywem dziadka do orzechów zdobyliśmy niedawno.

Bardzo się z niej ucieszyłam. Dziadek do orzechów jest wytłoczony na puszce z zadbaniem o najdrobniejszy szczegół. Podoba mi się kolorystyka i forma.

Puszka dołączyła do grona dziadków do orzechów i myślę ładnie się prezentuje na ich tle.

Puszka nie może być pusta :) Włożyłam do niej zeszłoroczne pierniczki, które po roku leżakowania są miękkie i nadal intensywnie pachną.

Zmieszczą się w niej nawet miniaturowe dziadki do orzechów.

Jak Wam się podoba dziadek do orzechów na puszce? Może widzieliście podobną?

Listopad to dla mnie szczególny miesiąc. Niedługo zbliża się dzień moich urodzin i imienin. Piękny i pachnący tort z ręcznika już jest. Moja siostrzyczka doskonale wie, co lubię. Kiedyś podarowała mi lalkę z ręcznika. Jest tak ładna, że aż żal ją rozpakować. Myślę, że z tortem będzie podobnie;)

Ktoś chętny na kawałek tortu?:)

Używacie muffinek do kąpieli? Dostałam jedną o śmiesznej nazwie- gniazdo drozda :) Pachnie nieziemsko, aż chce się ją schrupać.

Gdybyście chciały zrobić tort z ręcznika to przykładowe DIY TU i TU.

Lubicie leniwe dni? Dla mnie takie są niedziele. Wstajemy trochę później niż zwykle. Nie spieszymy się, na obiad mięsko pieczone w piekarniku. Na deser ciasto, a po nim ulubione filmy czy serial. Pod wieczór scrabble. Po takim dniu akumulatorki ładują się na resztę dni, bo od poniedziałku już nie ma mowy o lenistwie ;)

 W wazonie pysznią się goździki, które przywiozła mi mama. Pewnie dlatego trzymają się ponad tydzień :) Na talerzu ulubiony sernik ze snicersami, kto nie próbował to musi koniecznie to nadrobić. W planach mam następny, chałwowy. 

Udanego tygodnia!:)

Dziś pierwsza niedziela adwentu, zaczynamy odliczanie do najpiękniejszych świąt. Każda zapalona świeczka będzie nas do nich przybliżać. Długie, grudniowe wieczory będą sprzyjały rozmyślaniu, pieczeniu pierniczków i robieniu kartek.

W zeszłym roku świeczki ponumerowałam laskami cynamonu i ustawiłam na porcelanowej podstawce. Możecie zobaczyć je TUTAJ. W tym roku pomyślałam o wieńcu. Świeczki ustawiłam na szklanej paterze, nie miałam gałązek jodły to owinęłam je cyprysem. Wieniec adwentowy udekorowałam szyszkami, koralami jarzębiny i laską cynamonu. Zajmuje on mało miejsca, a dzięki temu, że stoi na paterze mogę go swobodnie przenosić.

Kiedy wyciągacie ozdoby świąteczne i zaczynacie nimi dekorować dom? Najchętniej zrobiłabym to już dziś, ale jeszcze się powstrzymuje :)

Miłej niedzieli!:)